ΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΜΕΙΝΕΙ ΑΞΕΧΑΣΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΘΗΡΑ (by Μαρίνα)

• Η διαδρομή που κάναμε για να φτάσουμε στο νησί διασχίζοντας όλη την Πελοπόννησο.

• Το υπερφορτωμένο από μπαγκάζια Happy Blue Car.

• Το κολπάκι του Αβλέμονα και τα γραφικά μαγαζάκια του (Μπότζιο, Σωτήρης, Αβλέμονας, Αραχτοπωλείο κ.α.)

• Το Καψάλι που ακόμα η φίλη Εύα δεν έχει καταλάβει που βρίσκεται!

• Ο Ρούχλας – Ρούκουνας (ατάκα μ-άννας!)

• Η κυρά Στέλλα που μας καταδίωκε σε όλο το νησί μαζί με τον γιόκα της.

• Η Χώρα και το επιβλητικό κάστρο της.

• Ο χυμός ανανά στο καφέ Fossa στη χώρα.

• Το τσαντάκι χειρός-σκουφάκι-φάση-γιαγιά-παραλία-δεκαετία 80’, που έγινε το νέο trend του καλοκαιριού.

• Η κατακίτρινη Sempreviva.

• Το αφιλόξενο και καθόλου φιλόζωο εστιατόριο «Ζυγός» στη χώρα.

• Οι σερβιτόροι (Μάάάάάάάάάνα μου…………!)

• Ο γυμνισμός που κάναμε στην παραλία της Παλαιόπολης.

• Τα τζιτζίκια στο εστιατόριο «Σκάνδεια»

• Οι βραδιές που έπρεπε να γυρίσουμε με τα πόδια η Εύα και εγώ στα δωμάτιά μας και το σκηνικό θύμιζε βιβλία τρόμου γραμμένα από τον Stephen King.

• Και φυσικά ΤΟ ΣΚΙΑΣΤΡΟ!!!!!

ΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΜΕΙΝΕΙ ΑΞΕΧΑΣΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΘΗΡΑ (by Eύα)

*Η γλύκα και η ηρεμία που αποπνέει το νησί, σε κάθε του γωνιά

*Το περπάτημα στην ακροθαλασσιά, με το κύμα να χαϊδεύει τα πόδια μας…

*Οι απίστευτα πολλές σφίγγες παντού, κάθε μέρα, όλη μέρα!

*Το εστιατόριο «Σκάνδεια», με πολύ καλό φαγητό, εξυπηρέτηση και ανάμεσα στα δέντρα, στην Παλαιοχώρα και τα live στο bar "Αραχτοπωλείο"...

*Τα δρομάκια της χώρας και η καταπληκτική θέα του κάστρου της το βράδυ από το Καψάλι…

*Οι όμορφες, πεντακάθαρες και μ’ ένα υπέροχο γαλάζιο χρώμα παραλίες (όπως ο Χαλκός, η παραλία της Παλαιοχώρας και το Καλαδί)

*Το μικρό πανέμορφο κολπάκι του Αβλέμονα, οι βραδινές περατζάδες και βέβαια, πολλά βράδια αργά στο «Μπότζιο»…

*Τους καταρράκτες της Νεράιδας…

*Τα γέλια που κάναμε σ’ όλες τις διαδρομές!

*Τα βράδια που γυρίζαμε από το χωριό του Αβλέμονα στο ξενοδοχείο, με καμία ψυχή τριγύρω, κανένα φωτισμό κι εμάς να σκεφτόμαστε γνωστές – και άγνωστες – σκηνές θρίλερ… :P

* Τη σφίγγα που δε μ’ άφηνε με τίποτα στο Καλαδί, με αποτέλεσμα να πέσω στη θάλασσα με το κράκερ που κρατούσα στο χέρι μου, με ένα περίτεχνο ακροβατικό!

*Το σκίαστρο που παίρναμε μαζί σε όλες τις παραλίες, τις κοτρόνες που ψάχναμε για να το στερεώσουμε και την "ηλιοθεραπεία" του σκυλιού μας! :P